Ons Westers eet- en leefpatroon eist onverbiddelijk zijn tol. De geneeskunde kan ons nog oplappen maar vaak is ons leven niet langer meer kwaliteitsvol: we worden sneller moe, we krijgen verteringsproblemen en pijnlijke gewrichten, we zijn sneller buiten adem, we slapen minder goed en geraken de kilo's minder snel kwijt. Evolutief bekeken leven we niet meer het leven waarvoor we gemaakt zijn. Ons lichaam heeft zich honderden duizenden jaren aangepast aan een leven als jager-verzamelaar. We leefden van wat het toenmalige land-waterecosysteem ons te bieden had. Zo'n 12000 jaar geleden gingen we aan landbouw doen en introduceerden we granen en melk, niet bepaald ten goede. Vandaag eten we te vaak geraffineerd en bewerkt voedsel en leven we hoofdzakelijk een sedentair bestaan.
De laatste 12000 jaar zijn we dus afgeweken van het evolutionaire pad maar de oerprogramma's die we al die honderden duizenden jaren hebben ontwikkeld om te overleven zijn er nog steeds. Ze draaien nu als reactie op andere prikkels en dat heeft zijn effect op onze gezondheid. Een paar voorbeelden:
De aanvallende leeuw is nu vervangen door het drukke verkeer, de stressvolle job, financiële of relationele zorgen. Geen acute stress meer maar een chronische stressituatie van vaak meerdere jaren. Ons stress-systeem is ontwikkeld op acute stress, het begrijpt geen chronische stress. Onze bijnieren maken te veel stresshormonen (adrenaline en cortisol) en we worden ziek (burn-out, chronische vermoeidheid, schildklierproblemen). Ons lichaam steekt energie in overleven waardoor andere processen op een lager pitje draaien.
Ons “oer”voedsel van weleer wordt vandaag vervangen door een koolhydraatrijke voeding. Koolhydraten werden in de jagers-verzamelaarstijd vooral gebruikt als brandstof voor snelle voortbeweging en vecht-en vluchtreacties. Een teveel aan koolhydraten in overvloedige periodes werd omgezet en opgestapeld onder de vorm van vet, voor de barre tijden die kwamen. Nu leven we in een wereld vol overvloed en weinig beweging waardoor de vetopslag blijft, we worden insulineresistent, hebben constant trek in zoet, worden passief en onze pancreas draait overuren. Onze voeding wordt niet grondig genoeg verteerd en we ontwikkelen vroeger diabetes type 2.